Εσείς, πόσο έτοιμοι είστε για τη μελλοντική αγορά εργασίας;

Στην Αμερική έχει αναπτυχθεί ένας έντονος προβληματισμός για το μέλλον της αγοράς εργασίας και για το αν η νέα γενιά των Αμερικανών θα έχει τις δεξιότητες, τη νοοτροπία και την κουλτούρα να αντεπεξέλθει στις νέες συνθήκες που προστάζει μία σύγχρονη και συνεχώς μεταβαλλόμενη αγορά εργασίας. Σε μία έρευνα που πραγματοποιήθηκε μεταξύ 1.500 Αμερικανών πολιτών ηλικίας από 16 έως 24 ετών έγινε μία καταγραφή για το πώς βλέπουν το μέλλον.

Σκοπός της έρευνας ήταν να μελετήσει πόσο έτοιμοι είναι οι νέοι για τη μελλοντική αγορά εργασίας. Προκειμένου να γίνει η κατάταξή τους σε κατηγορίες ετοιμότητας, τέθηκαν ορισμένα βασικά κριτήρια ικανότητας προσαρμογής στις μελλοντικές συνθήκες, όπως: αισιοδοξία για το μέλλον, συμμετοχή στα κοινά, ηθικές αξίες, ανώτατη εκπαίδευση, τεχνολογικές και επιστημονικές δεξιότητες, χρηματοοικονομικές δεξιότητες και προσωπική διαχείριση χρημάτων.

Το αποτέλεσμα της έρευνας κατέταξε τους νέους σε τέσσερις (4) βασικές κατηγορίες:

• Μελλοντικοί πρωτοπόροι: Είναι οι πιο έτοιμοι για το μέλλον, καθώς είναι φιλόδοξοι, βάζουν στόχους και τους επιδιώκουν, στηρίζονται και προωθούν την τεχνολογία, ενώ μέσω της επαγγελματικής τους επιτυχίας, μεγιστοποιούν τον προσωπικό τους πλούτο που είναι και το ζητούμενο. Από αυτήν την κατηγορία, θα προκύψουν οι ηγέτες και οι καινοτόμοι του μέλλοντος.

• Οι παραδοσιακοί: Είναι λιγότερο προσανατολισμένοι στο χρήμα και στην καριέρα από τους πρώτους, βάζοντας ως πρωταρχικό στόχο να ζήσουν μία σταθερή οικογενειακή ζωή. Ωστόσο, και αυτοί θεωρούν ότι η εκπαίδευση είναι βασικό συστατικό της επιτυχίας τους, είναι το ίδιο ικανοί με τους πρωτοπόρους απλά λιγότερο φιλόδοξοι, ψάχνοντας τη χρυσή τομή μεταξύ καριέρας και οικογένειας.

• Οι απαισιόδοξοι: Είναι αβέβαιοι για το μέλλον, αποτραβηγμένοι από τα κοινά και χωρίς καθόλου οικονομικές γνώσεις. Δεν επιδιώκουν ανώτατη εκπαίδευση και είναι οι λιγότερο πιθανοί για να έχουν μία πετυχημένη καριέρα. Στέκονται απαθείς μπροστά στις εξελίξεις, βλέπουν απαισιόδοξα τα μελλούμενα, αλλά δεν έχουν και καμία διάθεση να κάνουν μία προσπάθεια να αλλάξουν τα κακώς κείμενα.

• Οι ακτιβιστές: Δεν είναι ικανοποιημένοι με το εκπαιδευτικό σύστημα και τους ηγέτες της χώρας τους ή του κόσμου και είναι πρόθυμοι να επιφέρουν ρήξεις στην κοινωνία και στην πολιτική ζωή. Θέλουν να κάνουν τη διαφορά και ενώ συνιστούν παράγοντα αποσταθεροποίησης μπορούν ταυτόχρονα να αποτελέσουν τον καταλύτη για δημιουργικές αλλαγές στον κοινωνικό ιστό. Οι ακτιβιστές αποτελούν ένα κομμάτι της νεολαίας που ανάλογα με το αν θα πετύχουν σε κάποιες από τις αλλαγές που επιζητούν, θα μετατραπούν σε πρωτοπόρους. Σε διαφορετική περίπτωση, θα καταλήξουν πιθανόν να συστρατευτούν με τους απαισιόδοξους.

Οι νέοι, ηλικίας από 16 έως 24 ετών αποτελούν την κύρια δεξαμενή, η οποία θα αποτελέσει το μελλοντικό εργατικό δυναμικό των επιχειρήσεων και των οργανισμών. Προκειμένου να είναι έτοιμοι για το μέλλον, θα πρέπει να τους αφήσουμε να ονειρευτούν, αλλά και να τους δώσουμε όλα τα απαραίτητα εφόδια, προκειμένου ο καθένας τους να φθάσει –βάσει και της προσωπικότητάς του– στη δική του προσωπική και επαγγελματική ολοκλήρωση.

Ζαχαρίας Μουρούτης
MBA - Δρ. Πολιτικός Μηχανικός