Γενική Περιγραφή: Ο Επιπλοποιός είναι ο ειδικός τεχνίτης που επεξεργάζεται το ξύλο και άλλα υλικά, όπως το μέταλλο, το αλουμίνιο, τα πολυμερή, για να κατασκευάσει ή να επισκευάσει έπιπλα. Για την κατασκευή ενός επίπλου ο Επιπλοποιός μελετά κατ' αρχήν τα σχέδια των επίπλων που θα κατασκευαστούν, ή εκτιμά τις ζημιές όσων θα επισκευαστούν, προσδιορίζει τη σειρά των ενεργειών που θα χρειάζεται να γίνουν για την κοπή και προετοιμασία του ξύλου ή διαφόρων άλλων προϊόντων ξύλου.
Στη συνέχεια, ο Επιπλοποιός με βάση τον σχεδιασμό που έχει κάνει, προετοιμάζει ένα προσχέδιο του επίπλου, επιλέγει τα κατάλληλα ξύλα και εντοπίζει σε αυτά τα σημεία κοπής και ένωσης, κόβει τα ξύλα με το πριόνι, πλανίζει και καθαρίζει τις επιφάνειες των κομματιών του ξύλου, τρυπά τα διάφορα κομμάτια στα σημεία που θα ενωθούν μεταξύ τους, συναρμολογεί τα κομμάτια δοκιμαστικά για να διαπιστώσει μήπως υπάρχουν ατέλειες στην επεξεργασία τους και στερεώνει τις συνδέσεις καρφώνοντας, βιδώνοντας ή βάζοντας κόλλα.
Αφού συναρμολογηθεί το έπιπλο, ο Επιπλοποιός τρίβει και πλανίζει τις επιφάνειες και, αφού στεγνώσουν, τις λουστράρει και τις γυαλίζει με ειδικά βερνίκια. Στο τέλος τοποθετεί διάφορα εξαρτήματα στο έπιπλο, όπως χειρολαβές, μεντεσέδες ή κλειδαριές.
Εξοπλισμός και Μέσα: Για την κοπή και επεξεργασία του ξύλου χρησιμοποιεί διάφορα είδη πριονιών, κορδέλα, σβούρα, τρυπάνι. Ακόμα, χειρίζεται ειδικά μηχανήματα για τις κατάλληλες τομές στα ξύλα, καλούπια, παντογράφους και τόρνους για να μορφοποιηθούν. Στα σύγχρονα έπιπλα, όπου χρησιμοποιούνται και άλλα υλικά πλην του ξύλου, οι μέθοδοι κατεργασίας διαφέρουν σημαντικά.
Απαιτούμενη Εκπαίδευση: Για να ακολουθήσει κάποιος το επάγγελμα του Επιπλοποιού, δεν χρειάζεται να έχει ιδιαίτερες σπουδές, ή ειδικές γνώσεις. Μέχρι πρόσφατα η εκπαίδευση στο επάγγελμα γινόταν με μαθητεία κοντά σε κάποιον έμπειρο τεχνίτη-επαγγελματία. Σχετική τυπική εκπαίδευση μπορεί κανείς να λάβει και στα ΤΕΕ (π.χ. στη Διπλάρειο Σχολή) ή στις Σχολές Μαθητείας του ΟΑΕΔ. Ακόμα, στα ΙΕΚ λειτουργούν τμήματα κατάρτισης στις ειδικότητες του σχεδιαστή επίπλου (επίπεδο διπλώματος), του ξυλουργού και του ξυλογλύπτη.
Απαιτούμενες Δεξιότητες: Για το επάγγελμα του Επιπλοποιού απαιτούνται τα ακόλουθα χαρακτηριστικά και δεξιότητες:
Επαγγελματικές Προοπτικές: Η ζήτηση για ξύλινα έπιπλα είναι πάντοτε υψηλή και οι επισκευές αναγκαίες. Ορισμένες φορές το υψηλό κόστος των χειροποίητων επίπλων αποτρέπει τους καταναλωτές να τα αγοράσουν. Το επάγγελμα εξακολουθεί να έχει καλές προοπτικές απασχόλησης, παρά τον ανταγωνισμό μεταξύ βιοτεχνών και βιομηχάνων ή εμπόρων φτηνών εισαγόμενων επίπλων.
Οι αποδοχές του Επιπλοποιού ποικίλλουν, ανάλογα με την επαγγελματική του δραστηριότητα. Εάν εργάζεται ως υπάλληλος στη βιομηχανία, οι αμοιβές του είναι προκαθορισμένες, ενώ αν έχει δικό του εργαστήριο οι αμοιβές του εξαρτώνται από τον όγκο των παραγγελιών που λαμβάνει, την ποιότητα της δουλειάς του και μπορούν να φτάσουν σε αρκετά υψηλά επίπεδα.
Ο Επιπλοποιός ασχολείται ως μισθωτός σε βιομηχανίες και βιοτεχνίες κατασκευής επίπλων, ή ως ελεύθερος επαγγελματίας ανοίγοντας δικό του επιπλοποιείο, ή επίσης μπορεί να ασχοληθεί με το εμπόριο επίπλων που κατασκευάζει ο ίδιος ή άλλοι συνεργάτες ή προμηθευτές του.
Επαγγελματικές Συνθήκες και Περιβάλλον: Ο Επιπλοποιός μπορεί να εργάζεται στο εργαστήριό του ή σε κάποια βιομηχανία, όπου συνεργάζεται με άλλους τεχνίτες. Η δουλειά του είναι χειρωνακτική και απαιτεί πολύωρη ορθοστασία. Εργάζεται με ακανόνιστο ωράριο, ανάλογα πάντα με τον όγκο των παραγγελιών που έχει αναλάβει και τις προθεσμίες παράδοσης των επίπλων. Ενδέχεται να χρειαστεί να μετακινηθεί για τη λήψη παραγγελιών, την επιθεώρηση χώρων που θα επιπλώσει, την επιλογή ξυλείας από εργοστάσια ή αποθήκες, την παράδοση ή συναρμολόγηση των επίπλων, την επισκευή επίπλων σε σπίτια και επιχειρήσεις. Όσοι έχουν βιοτεχνίες χρειάζεται να ταξιδεύουν συχνά, για την παρακολούθηση εκθέσεων επίπλων και υλικών, την παρακολούθηση της αγοράς ή την έκθεση των επίπλων τους σε άλλες πόλεις.
Εργάζεται σε κλειστό χώρο, σε εργαστήρια ή βιομηχανίες κατασκευής επίπλων. Τα εργαλεία και μηχανήματα που χρησιμοποιεί είναι συχνά επικίνδυνα για τη σωματική του ακεραιότητα, γι' αυτό πρέπει να τα χειρίζεται πολύ προσεκτικά και να ακολουθεί τους κανόνες ασφαλείας. Ακόμα, στο χώρο εργασίας του εκτίθεται συνεχώς στη σκόνη, στα πριονίδια, στις διάφορες χημικές ουσίες και τις μυρωδιές από τα ξύλα ή τα βερνίκια, καθώς και στο θόρυβο που προκαλούν τα μηχανήματα, με αποτέλεσμα πολλές φορές να επιβαρύνεται η υγεία του. Για το λόγο αυτό στα σύγχρονα ξυλουργικά εργαστήρια, έχουν εγκατασταθεί ειδικά μηχανήματα που απομακρύνουν τα αιωρούμενα σωματίδια και τις διάφορες οσμές.