Αρχαία Ελληνικά: οι απαντήσεις

Δείτε τις προτεινόμενες απαντήσεις στο μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών, όπως τις έδωσαν τα φροντιστήρια Πουκαμισάς:

 Α1. Στις άλλες δηλαδή ικανότητες, όπως ακριβώς εσύ λες, αν κάποιος ισχυρίζεται ότι είναι ικανός αυλητής ή (ικανός) σε άλλη οποιαδήποτε τέχνη, στην οποία δεν είναι, ή γελούν σε βάρος του ή αγανακτούν, και οι συγγενείς του πλησιάζοντάς τον τον συμβουλεύουν με την ιδέα ότι είναι τρελός· στη δικαιοσύνη όμως και στην άλλη πολιτική αρετή, αν και γνωρίζουν για κάποιον ότι είναι άδικος, αν αυτός ο ίδιος

λέει την αλήθεια εναντίον του εαυτού του μπροστά σε πολλούς, το οποίο στην πρώτη περίπτωση θεωρούσαν ότι είναι σωφροσύνη, δηλαδή το να λέει την αλήθεια, στη δεύτερη περίπτωση (το θεωρούν) τρέλα, και ισχυρίζονται ότι πρέπει όλοι να λένε ότι είναι δίκαιοι, είτε είναι είτε όχι, διαφορετικά (λένε) ότι είναι τρελός αυτός που δεν προσποιείται ότι κατέχει [δικαιοσύνην]· [τη δικαιοσύνη]· με την ιδέα ότι είναι αναγκαίο πως ο καθένας κατ’ αυτόν τον τρόπο να μετέχει σ’ αυτή, διαφορετικά να μη συγκαταλέγεται ανάμεσα στους ανθρώπους.

Β4.

Α. σωστό

Β. λάθος

Γ. σωστό

Δ. σωστό

Ε. λάθος

Β5.α. ἴωσιν – εισιτήριο

δεῖ - ένδεια

ἀνέχονται – έξη

εἰδῶσιν – συνείδηση

Γ2α. ἀναγιγνώσκῃ: ἀνάγνωθι

ἀπαριθμῶν: ἀπαριθμοῖεν

τοῖς ἀκούουσιν: ἀκούσεσθαι

μάλιστ΄: μάλα

φαίνεσθαι: φανῆτε

Γ2β. τοῦ μὲν προειρημένου ἅπαντος ἔρημοι γένωνται.

Γ3α. τῶν μεταβολῶν: αντικείμενο του ρήματος ἀποστερηθῇ

τῶν προειρημένων: επιθετική μετοχή ως ετερόπτωτος ονοματικός προσδιορισμός στο ἔρημος σε θέση γενικής αντικειμενικής

γυμνός: κατηγορούμενο στο υποκείμενο του ρήματος «λόγος» μέσω του συνδετικού ρήματος γένηται

εἰκότως: επιρρηματικός προσδιορισμός του τρόπου στο ρήμα δοκεῖ

τοῖς ἀκούουσιν: επιθετική μετοχή ως δοτική προσωπική του κρίνοντος προσώπου στο ρήμα δοκεῖ