Η περίοδος των εξετάσεων είναι αρκετά πιεστική, όχι μόνο για τους μαθητές, αλλά και για τους γονείς. Πολλοί γονείς «ξαναζούν» τις δικές τους εξετάσεις ή μέσα από τα παιδιά τους ζουν τις εξετάσεις που οι ίδιοι δεν έδωσαν. Η μετάδοση, όμως, των δικών τους προσδοκιών και επιθυμιών στα παιδιά ενδέχεται να λειτουργήσει ακόμα πιο πιεστικά για αυτά, φορτώνοντάς τα με επιπλέον άγχος. Περισσότερο άγχος μπορεί να μεταδώσουν και οι μη ρεαλιστικές προσδοκίες των γονέων για τα παιδιά τους.

Τα τελευταία χρόνια στους εργασιακούς χώρους αναπτύχθηκε ένα νέο φαινόμενο, το οποίο αποτελεί σοβαρό πρόβλημα για την υγεία αλλά και την ασφάλεια των εργαζομένων. Το σύνδρομο Mobbing στο χώρο εργασίας (στα ελληνικά «ψυχολογική τρομοκρατία» ή «ηθική παρενόχληση») είναι η συστηματική και διαρκής επίθεση από μια ομάδα συναδέλφων ή κάποιου προϊσταμένου σε βάρος ενός συγκεκριμένου υπαλλήλου, προκειμένου να «σπάσει το ηθικό του» και να οδηγηθεί στην παραίτηση της εργασιακής του θέσης (Δρίβας, 2000).

Η παραδοσιακή εκπαίδευση δεν μπορεί πλέον να ανταποκριθεί στις ανάγκες του ατόμου αλλά και της διαρκώς μεταβαλλόμενης αγοράς εργασίας. Οι σπουδές που κάνει κάποιος στην αρχή της σταδιοδρομίας του παρέχουν τη βάση, τα θεμέλια της καριέρας του, αλλά απαξιώνονται πολύ γρήγορα. Η απόκτηση της γνώσης μια δεδομένη στιγμή δεν αποτελεί εγγύηση για την κοινωνική και επαγγελματική ένταξη ιδιαίτερα στις σημερινές οικονομικές συνθήκες.

 Η ενδυνάμωση ορίζεται ως η «εσωτερική κινητοποίηση», η οποία μπορεί να εξηγηθεί από τέσσερις νοητές διαστάσεις: το νόημα της εργασίας, το περιεχόμενό της, το αντίκτυπο που θεωρεί πως έχει ένας εργαζόμενος μέσω της εργασίας του και η δυνατότητα επιλογών του.

Το άρθρο αυτό είναι το δεύτερο της σειράς, στην οποία εξετάζεται το φαινόμενο της εργασιακής εξουθένωσης. Στο προηγούμενο παρουσιάστηκαν το στρες και οι επιπτώσεις του άγχους. Εδώ θα αναφερθούμε στους παράγοντες που συνθέτουν το φαινόμενο της εργασιακής εξουθένωσης, ένας εκ των οποίων είναι η έλλειψη ικανοποίησης του ατόμου από την εργασία του.

Το φαινόμενο της εργασιακής εξουθένωσης έχει σοβαρές συνέπειες τόσο για τους ίδιους τους εργαζόμενους, όσο και για τους λήπτες των υπηρεσιών τους και τα πλαίσια στα οποία εργάζονται.

Οι συνέπειες αυτού του κοινωνικού και προσωπικού προβλήματος αφορούν τη διατάραξη της ψυχολογικής ισορροπίας του ατόμου και σχετίζονται με την εμφάνιση ψυχοσωματικών συμπτωμάτων που απορρέουν από τα υψηλά επίπεδα στρες.

Η Συναισθηματική Νοημοσύνη (Σ.Ν.), όπως ορίζεται από τον D. Goleman που την έκανε γνωστή στο ευρύτερο κοινό με το σχετικό βιβλίο του, είναι η ικανότητα να αναγνωρίζει κανείς τα δικά του αισθήματα καθώς και αυτά των άλλων, ώστε να παρακινεί τον εαυτό του και να διαχειρίζεται σωστά τη σχέση του, τόσο με τον εαυτό του όσο και με τους άλλους.