Πολλές φορές, μπορεί να αισθάνεστε ότι δεχτήκατε μια απόφαση που σας αφορούσε πολύ εύκολα, χωρίς να εκφράσετε τη θέση σας κατάλληλα ή, ακόμη χειρότερα, να μην την εκφράσατε καθόλου. Άλλες πάλι φορές μπορεί κάποιοι από εσάς να χάσατε τον έλεγχο, με αποτέλεσμα να μην μπορέσατε να μεταφέρετε σωστά τη θέση και τις απόψεις σας. Η επικοινωνία των απόψεων και των συναισθημάτων μας με τον κατάλληλο τρόπο, χωρίς δηλαδή να υποτιμάμε και να προσβάλουμε τη θέση των άλλων, αλλά και χωρίς να καταπατώνται τα δικά μας δικαιώματα μεταφράζεται σε μια ικανότητα που ονομάζουμε διεκδικητικότητα (Καλπάκογλου, 1998).

Ο εγκέφαλος δεν είναι όργανο στατικό, αλλά ένα δυναμικό, εύπλαστο και αυτο-εκπαιδευόμενο σύστημα ανάλυσης πληροφοριών και άσκησης ελέγχου της συμπεριφοράς, με σκοπό τη βέλτιστη προσαρμογή του κάθε ατόμου στις αλλαγές του περιβάλλοντος. Με βάση το χαρακτηριστικό της πλαστικότητας του εγκεφάλου, μπορούμε να υποθέσουμε ότι χρησιμοποιώντας τα κατάλληλα ερεθίσματα είμαστε σε θέση να τον εκπαιδεύσουμε ώστε να μαθαίνει και να εξελίσσεται με όσο το δυνατόν πιο λειτουργικό τρόπο. Όπως συμβαίνει και με το σώμα μας, η διανοητική «τεμπελιά» συμβάλλει στην έκπτωση των νοητικών λειτουργιών.

Η καλλιέργεια των νοητικών διαδικασιών και η ανάπτυξη των λειτουργιών του εγκεφάλου δεν είναι μία παθητική διαδικασία, αλλά μπορούμε με ενεργητικό τρόπο να συμβάλουμε στη βελτίωση των πνευματικών μας ικανοτήτων.

Στρατηγικές για την βελτίωση της ψυχικής ανθεκτικότητας Η ανάπτυξη της ψυχικής ανθεκτικότητας είναι ένα προσωπικό ταξίδι. Οι άνθρωποι δεν αντιδρούν όλοι το ίδιο στις τραυματικές εμπειρίες και στα αγχογόνα γεγονότα της ζωής. Μια προσέγγιση για την αύξηση της ανθεκτικότητας που λειτουργεί για ένα άτομο, θα μπορούσε να μην είναι αποτελεσματική για ένα άλλο. Ωστόσο, είναι κοινά αποδεκτό ότι υπάρχουν τρόποι και πρακτικές που έχει φανεί να βοηθούν σημαντικά στην ενίσχυση της ικανότητας μας να διαχειριζόμαστε και τελικά να ξεπερνάμε τα εμπόδια που συναντάμε. Το κλειδί είναι να προσδιορίσετε τους τρόπους που μπορούν να λειτουργήσουν καλύτερα για εσάς ως μέρος της προσωπικής σας στρατηγικής για την βελτίωση των ψυχικών αντοχών σας.

Ζούμε μέρες περίεργες τον τελευταίο καιρό… Από την μια η οικονομική κρίση, μια κρίση που ανέτρεψε την ζωή που είχαμε ως δεδομένη, και από την άλλη μια διευρυμένη κοινωνική κρίση που στο πέρασμα της αφήνει πολλά τραύματα. Αυτοκτονίες ανθρώπων που δεν άντεξαν τις νέες συνθήκες, δολοφονίες άλλων, άλλοτε για 5 euro και άλλοτε για τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, απολύσεις, ανεργία, οικονομική δυσχέρεια, μια μόνιμη αίσθηση ανασφάλειας για ένα αύριο που τρομάζει…

Oι πεποιθήσεις είναι η πίστη που έχουμε σχετικά με κάτι. Αποτελούν τα ακράδαντα πιστεύω μας. Είναι η εσωτερική διαβεβαίωση ότι αυτό που βλέπουμε, κάνουμε, αισθανόμαστε, ή αντιμετωπίζουμε είναι αληθινό, υπαρκτό και ουσιώδες. Είναι μια βαθιά αίσθηση ότι είμαστε ή δεν είμαστε ικανοί να κάνουμε κάτι. Μια πεποίθηση, για παράδειγμα, είναι το ότι κανείς δεν νοιάζεται για εμάς. Οι βασικές μας πεποιθήσεις διαμορφώνονται στην παιδική ηλικία μας και οι επιδράσεις των γονιών και των δασκάλων μας έχουν μακροπρόθεσμα αποτελέσματα στην διαμόρφωση τους.

Είναι σχεδόν αδύνατο να ζεις τη ζωή σου χωρίς να είσαι μέλος μιας ομάδας και να μην εργαστείς ομαδικά σε κάποια μορφή. Οι ομάδες υπάρχουν σε όλες τις μορφές και τα μεγέθη: φίλοι, οικογένεια, σωματεία και ενώσεις, ομάδες εργασίας στη δουλειά, στο σχολείο και στο πανεπιστήμιο.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά ενός ηγέτη; Τι είναι αυτό που κάνει τους συνεργάτες του να τον ακολουθούν; Πως κερδίζει το σεβασμό και την αφοσίωση των συνεργατών του; Πολλοί από εμάς έχουμε θέσει αυτά τα ερωτήματα, όταν μας έτυχε να δουλέψουμε με τέτοιους ανθρώπους.. Ηγέτες! Πολλοί από εμάς τους έχουμε θαυμάσει και θα θέλαμε να τους μοιάσουμε. Έχουν το χάρισμα τελικά ή πρόκειται για χαρακτηριστικά που καλλιεργούνται; Θα ακούσουμε πολλές απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι υπάρχουν κάποιες συμπεριφορές που συμβάλλουν στην ανάπτυξη του ηγετικού ρόλου.

Ζούμε σε έναν ολοένα μεταβαλλόμενο κόσμο και μια εποχή που ζητάει νέες δεξιότητες για την αντιμετώπιση της πολυπλοκότητας της ζωής. Με την οικονομική κρίση σε πλήρη εξέλιξη, η ψυχική υγεία αντιμετωπίζει συνεχείς προκλήσεις. Όλοι, ανεξάρτητα από τις ιδιαίτερες συνθήκες της ζωής μας (οικονομικές, κοινωνικές κ.λπ.) έχουμε βιώσει κρίσεις διαφόρων ειδών. Μπορεί να είναι, για παράδειγμα, καταστάσεις στις οποίες αισθανόμαστε πιεσμένοι ψυχικά ή οικονομικά, ιδιαίτερα τραυματικές εμπειρίες, ένας θάνατος, καταστάσεις δηλαδή που πρέπει να ξεπεράσουμε για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε τη ζωή μας.