Οδοντίατρος

Γενική Περιγραφή:
Ο Χειρουργός Οδοντίατρος ασχολείται με τη διάγνωση, τη θεραπεία και την πρόληψη ασθενειών των δοντιών, των ιστών που τα περιβάλλουν και ολόκληρης της στοματικής κοιλότητας. Οι εργασίες που μπορεί να κάνει ένας Οδοντίατρος είναι: α) Σφραγίσματα, όπου αφαιρεί το χαλασμένο μέρος του δοντιού χρησιμοποιώντας τον οδοντιατρικό τροχό και διαμορφώνει κατάλληλα την κοιλότητα του δοντιού, ώστε να συγκρατηθεί το σφράγισμα και να μην ερεθιστούν οι ιστοί. β) Εξαγωγές, όπου αφαιρεί ολόκληρο το χαλασμένο δόντι από τη ρίζα του και, όταν το κρίνει απαραίτητο, εκτελεί μικροχειρουργικές επεμβάσεις σε δύσκολες περιπτώσεις αφαίρεσης δοντιών ή ριζών. γ) Ενδοδοντικές θεραπείες, που είναι κυρίως οι απονευρώσεις, δηλαδή αφαίρεση των νεύρων από τα χαλασμένα δόντια. δ) Ορθοδοντικές θεραπείες (που γίνονται από εξειδικευμένους οδοντιάτρους) κυρίως σε εφήβους για την καλή εμφάνιση και υγιεινή των δοντιών. ε) Περιοδοντικές θεραπείες, όπου αντιμετωπίζει τις ασθένειες των ούλων και των καλυμμένων τμημάτων των δοντιών. στ) Προσθετικές εργασίες, όπου τοποθετεί κινητές οδοντοστοιχίες (μασέλες), ή ακίνητες γέφυρες, στεφάνες, μεταλλοκεραμικές προσθέσεις και άλλα. Στην περίπτωση των κινητών προσθετικών εργασιών, σημαντικό ρόλο παίζει ο σωστός σχεδιασμός της δουλειάς και η καλή λήψη των αποτυπωμάτων. Αυτά δίνονται στη συνέχεια στον οδοντοτεχνίτη για την κατασκευή.

Εξοπλισμός και Μέσα:
Ο Οδοντίατρος χρησιμοποιεί αρκετά μηχανήματα και εργαλεία. Στο οδοντιατρείο υπάρχει η ειδική καρέκλα που κάθεται ο ασθενής, ο τροχός, η σιελαντλία, ο σωλήνας αέρος-νερού, οι σύριγγες, οι τσιμπίδες και άλλα οδοντιατρικά εργαλεία και υλικά. Απαραίτητη είναι η συσκευή των υπέρηχων, η συσκευή πολυμερισμού, ο αποστειρωτήρας άλατος, ο κλίβανος και το ακτινογραφικό μηχάνημα.

Προϋποθέσεις Άσκησης Επαγγέλματος:
Ο Οδοντίατρος με την απόκτηση του πτυχίου αποκτά άδεια άσκησης επαγγέλματος από τη νομαρχία.

Απαιτούμενη Εκπαίδευση:
Για να γίνει κανείς Χειρουργός Οδοντίατρος, πρέπει να έχει σπουδάσει στα πανεπιστημιακά Τμήματα Οδοντιατρικής, που λειτουργούν στις Σχολές Επιστημών Υγείας. Στη συνέχεια, μπορεί να εξειδικευτεί σε ειδικότητες όπως η γναθοχειρουργική και η ορθοδοντική.

Απαιτούμενες Δεξιότητες:
Η δουλειά του Οδοντιάτρου απαιτεί:

• Υπομονή, συστηματικότητα, συνέπεια και ψυχραιμία
• Ικανότητα της επικοινωνίας
• Ευχάριστη προσωπικότητα, σταθερότητα στις κινήσεις
• Επιδεξιότητα.

Επαγγελματικές Προοπτικές:
Το επάγγελμα αυτό έχει μεγάλη ζήτηση από τους νέους και υπάρχει πληθώρα πτυχιούχων, ενώ οι ανάγκες δεν αυξάνονται με τους ίδιους ρυθμούς. Οι προοπτικές ένταξης και εξέλιξης στο επάγγελμα είναι, μέχρι σήμερα, μάλλον αρνητικές.

Οι αμοιβές του Οδοντιάτρου είναι ικανοποιητικές, αν και παρουσιάζουν μεγάλη διακύμανση ανάλογα με τον τομέα στον οποίο εργάζεται (ιδιωτικό ή δημόσιο), την εμπειρία και τη φήμη του, την εξειδίκευσή του. Μπορεί να εργαστεί ως ελεύθερος επαγγελματίας λειτουργώντας ατομικό οδοντιατρείο, ή ως μισθωτός σε δημόσιες υπηρεσίες-ασφαλιστικά Ταμεία, σε ιδιωτικές κλινικές και θεραπευτήρια, σε εργαστήριο ως ερευνητής ή, τέλος, ως εκπαιδευτικός, διδάσκοντας μαθήματα της ειδικότητάς του (Πανεπιστήμιο, ΤΕΙ, ΙΕΚ).

Εργασιακές Συνθήκες και Περιβάλλον:
Το επάγγελμα του Οδοντιάτρου είναι δύσκολο και απαιτητικό, καθώς συνδυάζει τη λεπτή χειρωνακτική με την επιστημονική εργασία. Είναι κουραστικό λόγω ορθοστασίας, η άσκησή του απαιτεί υπευθυνότητα και ευσυνειδησία και ο επαγγελματίας οφείλει να προσφέρει τις υπηρεσίες του εκτάκτως σε επείγοντα περιστατικά, οποιαδήποτε ημέρα και ώρα.

Το επάγγελμα είναι ανθυγιεινό και υπάρχει πιθανότητα μετάδοσης διαφόρων ασθενειών, αν δεν τηρούνται τα απαραίτητα μέτρα προφύλαξης και προστασίας (μάσκες, γάντια, ειδικά γυαλιά, μέσα απολύμανσης). Παράλληλα, εκτός τις αντικειμενικές δυσκολίες των περιπτώσεων κάθε φορά, έχει να αντιμετωπίσει και τη δυστροπία, το φόβο και πολλές φορές τη μη συνεργασία των πελατών του, με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται στο έργο του.

Ο Οδοντίατρος εκτελεί την εργασία του εντός ιατρείου ή εργαστηρίου, σε καθαρό και ευχάριστο περιβάλλον. Εργάζεται κυρίως ατομικά και έχει στενή συνεργασία με τον οδοντοτεχνίτη. Το ωράριο εργασίας του ποικίλλει. Όταν διατηρεί δικό του ιατρείο, εργάζεται συνήθως με ραντεβού και με ωράριο που εκείνος ρυθμίζει. Στο νοσοκομείο ή στην κλινική ακολουθεί το ωράριο της βάρδιας στην οποία εντάσσεται.