Γενική Περιγραφή: Ο Μόνιμος Υπαξιωματικός Στρατού Ξηράς συμμετέχει στη διοίκηση και την εκπαίδευση του Στρατού Ξηράς ως βοηθός των αξιωματικών. Στελεχώνει επίσης τις τεχνικές και διοικητικές υπηρεσίες του στρατεύματος. Συγκεκριμένα, στελεχώνει τα Όπλα (Πεζικό, Ιππικό-Τεθωρακισμένα, Πυροβολικό, Μηχανικό, Διαβιβάσεις) και τα Σώματα (Υγειονομικό, Εφοδιασμού-Μεταφορών, Υλικού Πολέμου, Τεχνικό) και μεταφέρει στους στρατεύσιμους τις διαταγές των ανώτερων αξιωματικών με σκοπό την υλοποίησή τους.
Απαιτούμενη Εκπαίδευση: Για να γίνει κάποιος Υπαξιωματικός του Στρατού Ξηράς πρέπει να φοιτήσει στη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών (ΣΜΥ). Οι απόφοιτοι της ΣΜΥ παίρνουν το βαθμό του μόνιμου λοχία. Έχουν το δικαίωμα να λάβουν μέρος στις εισαγωγικές εξετάσεις της Σχολής Ευελπίδων, όπου εισάγονται σε ποσοστό 20% επιπλέον του αριθμού εισαγομένων. Προάγονται στο βαθμό του ανθυπασπιστή, έπειτα από συνολικό χρόνο υπηρεσίας 9 έως 12 χρόνων, στους βαθμούς του λοχία, του επιλοχία και του αρχιλοχία. Οι ανθυπασπιστές προάγονται στο βαθμό του ανθυπολοχαγού, οπότε εισέρχονται στο σώμα των αξιωματικών και εξελίσσονται όπως αυτοί.
Απαιτούμενες Δεξιότητες: Ο Υπαξιωματικός Στρατού Ξηράς πρέπει να διαθέτει:
Επαγγελματικές Προοπτικές: Ο Υπαξιωματικός του Στρατού Ξηράς σταδιοδρομεί στο στράτευμα και εξελίσσεται ως τους ανώτερους βαθμούς της ιεραρχίας. Μετά την αποχώρησή του από το στράτευμα μπορεί να εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα.
Εργασιακές Συνθήκες και Περιβάλλον: Οι συνθήκες εργασίας ποικίλλουν ανάλογα με τη φύση των καθηκόντων του, η οποία αλλάζει συχνά, γιατί μετατίθεται από τη μια περιοχή της χώρας στην άλλη. Πολλές φορές η εργασία του είναι σκληρή, κυρίως όταν εκπαιδεύει τους νεοσύλλεκτους ή όταν παίρνει μέρος σε ασκήσεις, οπότε και είναι εκτεθειμένος σε αντίξοες καιρικές συνθήκες και πολλούς κινδύνους. Μερικά από τα βασικά χαρακτηριστικά που διακρίνουν τη δουλειά του είναι τα εξής: α) Η ιεραρχία, μέσα στην οποία ο ρόλος και η θέση τού κάθε αξιωματικού είναι απόλυτα καθορισμένη. β) Η αυστηρή πειθαρχία, τόσο στην εκτέλεση των εντολών των ανωτέρων όσο και στην εφαρμογή των διαταγών του από τους κατωτέρους του. γ) Η συνεχής ετοιμότητα, όχι μόνο όταν βρίσκονται σε επιφυλακή, αλλά, πολύ συχνότερα, είτε γιατί επιβάλλεται από επείγουσες υπηρεσιακές ανάγκες, είτε για την εκτέλεση υπηρεσίας επαγρύπνησης, επειδή οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι ένας οργανισμός που λειτουργεί σε 24ωρη βάση. δ) Η σημασία της ομαδικής ζωής και δράσης. ε) Η σημασία των ανθρώπινων επαφών. στ) Η συνεχής εκπαίδευση και εκγύμναση.