Γενική Περιγραφή: Ο Αγρότης:
Εξοπλισμός και Μέσα: Χρησιμοποιεί μικρά εργαλεία, όπως σκαλιστήρια, φτυάρια και κλαδευτήρια, αλλά και μεγάλες σύγχρονες μηχανές, όπως τρακτέρ, θεριστικές και αλωνιστικές μηχανές, μηχανές σποράς, μηχανήματα για το πότισμα (σωλήνες, μπεκ, ψεκαστήρες), εργαλεία συσκευασίας και μεταφοράς των προϊόντων.
Απαιτούμενη Εκπαίδευση: Η εκπαίδευση για το συγκεκριμένο επάγγελμα γίνεται κυρίως μέσω της εμπειρίας και της καθημερινής πρακτικής. Υπάρχει, όμως, η δυνατότητα για σπουδές σε ΑΕΙ, σε θέματα αγροτικής οικονομίας, καθώς και σε ΙΕΚ, σε ΤΕΕ, αλλά και σε Γεωργικές Σχολές σε θέματα που σχετίζονται με τις καλλιέργειες και τη γεωργία γενικότερα.
Απαιτούμενες Δεξιότητες: Ο Αγρότης πρέπει να διαθέτει τα εξής χαρακτηριστικά:
Επαγγελματικές Προοπτικές: Με την εκμηχάνιση της αγροτικής παραγωγής, την εμφάνιση σύγχρονων μεθόδων εκμετάλλευσης της γης και την εγκατάλειψη της υπαίθρου, η προσφορά εργασίας στον αγροτικό τομέα διαφοροποιείται από παλιότερες εποχές. Εξάλλου, η αλλαγή των κλιματολογικών συνθηκών επηρεάζει και αυτή την αγορά εργασίας στον τομέα της αγροτικής παραγωγής. Από την άλλη πλευρά, η αστάθεια του αγροτικού εισοδήματος και οι χαμηλές τιμές των αγροτικών προϊόντων αποθαρρύνουν πολλούς νέους να ασχοληθούν με τη γεωργία. Τα τελευταία χρόνια, όμως, η Ευρωπαϊκή Ένωση παρέχει σημαντικές επιδοτήσεις και διευκολύνσεις σε νέους που θέλουν να ασχοληθούν με την αγροτική παραγωγή, πολιτική που ενισχύει και το ελληνικό κράτος.
Εργασιακό Περιβάλλον και Συνθήκες: Ο Αγρότης στην Ελλάδα αυτοαπασχολείται και συνήθως καλλιεργεί τη δική του έκταση. Τις εποχές συγκομιδής ή σποράς έχει ανάγκη από περισσότερα χέρια και τότε προσλαμβάνει αγροτοεργάτες. Ο Αγρότης εργάζεται ατομικά, κυρίως στην ύπαιθρο αλλά και σε θερμοκήπια ανάλογα με την εποχή ή την καλλιέργεια.
Ορισμένοι Αγρότες ασχολούνται και με τη διαχείριση αγροτικών συνεταιρισμών, ως μέλη του διοικητικού συμβουλίου.