Οι δραστηριότητες προστασίας του περιβάλλοντος όπως η εξοικονόμηση ενέργειας και άλλων πόρων, η αντιρρυπαντική τεχνολογία, η υποκατάσταση τοξικών υλικών, η ανακύκλωση αποβλήτων, η εφαρμογή νέων μεθόδων καθαρότερης παραγωγής, η οργάνωση και αξιοποίηση της προστασίας της φύσης, δημιουργούν πολλές θέσεις εργασίας. Όμως επειδή μερικές θέσεις εργασίας ενδεχομένως να απολεσθούν, είναι ανάγκη να διευκολυνθεί η ανακατανομή των εργαζομένων από συρρικνωμένους σε επεκτεινόμενους τομείς, όπως αυτοί που αντικαθιστούν τις ρυπογόνες δραστηριότητες.

Οι πολιτικές για την αγορά εργασίας θα πρέπει να εστιασθούν στη διατήρηση της απασχόλησης και όχι των θέσεων εργασίας. Οφείλουν να διασφαλίσουν ότι οι εργαζόμενοι και οι επιχειρήσεις μπορούν να προσαρμοστούν γρήγορα στις αλλαγές που προκύπτουν από τη μετάβαση στην πράσινη οικονομία, όπως λόγου χάριν, ότι μπορούν να αδράξουν νέες ευκαιρίες. Βοηθώντας τους εργαζόμενους να μεταβούν από συρρικνούμενους σε επεκτεινόμενους τομείς συμβάλλουν επίσης στην εξασφάλιση του δίκαιου επιμερισμού του κόστους προσαρμογής που συνεπάγεται η μετάβαση αυτή. Θα χρειαστούν νέες δεξιότητες και τούτο θα απαιτήσει κατάλληλες εκπαιδευτικές πολιτικές. Μολονότι πολλές υφιστάμενες δεξιότητες θα παραμείνουν κατάλληλες, ενδεχομένως να προκύψουν αναντιστοιχίες και κενά δεξιοτήτων. Τα προγράμματα κατάρτισης και επανακατάρτισης θα είναι ένα βασικό συστατικό στοιχείο των πολιτικών για την αγορά εργασίας.

Το διεθνές πλαίσιο

Η δημιουργία μιας παγκόσμιας αρχιτεκτονικής δομής πρόσφορης για την πράσινη ανάπτυξη θα απαιτήσει την ενδυνάμωση της διεθνούς συνεργασίας. Η ενίσχυση των μηχανισμών διαχείρισης των παγκόσμιων δημόσιων αγαθών, ιδιαίτερα της βιοποικιλότητας και του κλίματος, είναι αποφασιστικής σημασίας για την αντιμετώπιση των προβλημάτων συντονισμού και κινήτρων. Ειδικά οι χρηματοπιστωτικές ροές πρέπει να καταστούν κινητήρια δύναμη για την μεγέθυνση και την ανάπτυξη, καθώς και κίνητρο για τη διατήρηση της ποιότητας των παγκόσμιων κοινών αγαθών.

Η επίσημη Αναπτυξιακή βοήθεια μπορεί να συνεχίσει να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο ως προς τη δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών για την πράσινη ανάπτυξη, στοχεύοντας τομείς όπου οι ιδιωτικές επενδύσεις είναι περιορισμένες και οι ροές κεφαλαίων ανεπαρκείς, όπως η ανάπτυξη βασικών ικανοτήτων σε υποδομές, ανθρώπινο δυναμικό και θεσμούς. Η συνεργασία στον τομέα της επιστήμης και της τεχνολογίας θα πρέπει να ενισχυθεί περαιτέρω μέσω πιο συντονισμένων μεθόδων, προκειμένου να επιταχυνθεί η ανάπτυξη και η διάδοση της τεχνολογίας και να δημιουργηθούν ερευνητικές ικανότητες στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Η ενίσχυση των προσπαθειών για την τόνωση του παγκόσμιου εμπορίου και των επενδυτικών ροών θα μπορούσε να βοηθήσει στη στήριξη της διατηρήσιμης μεγέθυνσης και τη διάδοση των πράσινων τεχνολογιών. Υφίσταται επίσης η ανάγκη να διασφαλιστεί ότι οι αναπτυξιακές προοπτικές των χωρών χαμηλού εισοδήματος δεν υπονομεύονται από τις δυνητικές δευτερογενείς συνέπειες των εγχώριων μέτρων για το εμπόριο και τις επενδύσεις. Μερικές χώρες έχουν εκφράσει ανησυχίες σχετικά με τον αντίκτυπο στο εμπόριο και τις επενδύσεις στην περίπτωση που το θεματολόγιο πολιτικής για την πράσινη ανάπτυξη περνούσε υπό τον έλεγχο συμφερόντων προστατευτισμού.

(πηγή: OECD, Towards Green Growth)