Η αυτοεικόνα, δηλαδή η άποψη που έχουμε για τον εαυτό μας, είναι η σπουδαιότερη πτυχή της διαμόρφωσης της προσωπικότητάς μας και παίζει σημαντικό ρόλο στην ψυχοσύνθεσή μας. Με το πέρασμα του χρόνου κατασκευάζουμε μια σχετικά σταθερή εικόνα για τον εαυτό μας, η οποία αλλάζει όταν βρεθούμε αντιμέτωποι με την αναπόφευκτη πραγματικότητα, ότι δηλαδή η εικόνα αυτή δεν είναι πλέον αληθινή.

Υπάρχουν φορές στη ζωή μας όπου έχουμε να αντιμετωπίσουμε δυσάρεστες καταστάσεις, για τη βέλτιστη διαχείριση των οποίων καλούμαστε να χρησιμοποιήσουμε γνωσιακές, συναισθηματικές και συμπεριφορικές λειτουργίες. Ορισμένες φορές ενδέχεται να μην έχουμε αντιμετωπίσει παρόμοιες περιστάσεις στο παρελθόν και συνεπώς να μη γνωρίζουμε τον καλύτερο τρόπο αντίδρασης, αλλά μπορεί να μην καταφέρνουμε να βρούμε την καλύτερη λύση ακόμη και εάν έχουμε ξανασυναντήσει παρόμοιες δυσκολίες.

Η επόμενη μέρα μετά τις εξετάσεις όσο κι αν σημαίνει για κάθε νέο/νέα την ανακούφιση από την προσπάθεια και τη μελέτη, δεν είναι πάντα η καλύτερη μέρα του από ψυχολογικής απόψεως.

Είναι σημαντικό το παιδί/ο νέος να δώσει στον εαυτό του τον αναγκαίο χρόνο ώστε τόσο το μυαλό όσο και το σώμα να ξεκουραστούν από την υπερπροσπάθεια και την ψυχολογική πίεση των εξετάσεων.

 Είναι πλέον κοινά αποδεκτό ότι η δημιουργικότητα δεν είναι ένα ξεχωριστό προσόν κάποιων ειδικά προικισμένων ανθρώπων, αλλά, αντίθετα, συνδέεται με μια έμφυτη δυνατότητα που έχουμε όλοι οι άνθρωποι, η οποία, αν την ενεργοποιήσουμε με ειδικές μεθόδους και τεχνικές, μπορεί να αποτελέσει ένα ιδιαίτερα χρήσιμο εργαλείο στην παραγωγή ιδεών, αλλά και στην αντιμετώπιση μικρών ή μεγάλων προσωπικών, κοινωνικών και επαγγελματικών προβλημάτων.

Όλα τα βιβλία συμβουλεύουν να σκεφτόμαστε θετικά και να βλέπουμε τη θετική πλευρά των πραγμάτων, να αντιμετωπίζουμε τη ζωή και τις δυσκολίες της με αισιοδοξία. Ωστόσο, η Julie Norem, καθηγήτρια ψυχολογίας στο Wellesley College, υποστηρίζει, σύμφωνα με έρευνες που έχει κάνει, ότι το 30-35% των Αμερικανών χρησιμοποιεί μια μορφή αρνητικής σκέψης που ονομάζεται αμυντική απαισιοδοξία, η οποία όμως μπορεί να οδηγήσει σε θετικά αποτελέσματα.

Το θέμα της μη ικανοποίησης από την εργασία είναι ένα πρόβλημα που ενδέχεται να συναντήσουν λίγο ή πολύ όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από τον κλάδο ή τη θέση στην οποία βρίσκονται. Αυτό μπορεί να συμβαίνει ίσως γιατί το αντικείμενο της δουλειάς δεν είναι αυτό που περίμεναν, ή οι συνθήκες εργασίας (χώρος, συνάδελφοι, απόσταση από το σπίτι) δεν είναι ακριβώς όπως θα ήθελαν.

Το ταλέντο είναι σαν τον σκοπευτή που χτυπάει ένα στόχο, τον οποίο οι άλλοι δεν μπορούν να πετύχουν. Η μεγαλοφυΐα είναι σαν τον σκοπευτή που χτυπάει ένα στόχο, τον οποίο οι άλλοι δεν μπορούν καν να δουν (Άρθουρ Σοπενχάουερ).